De rol van suiker in cannabisteelt

Vaak zijn blowers verrast als ze ontdekken dat suiker een belangrijke rol speelt in de groei en ontwikkeling van de cannabisplant. Dat klopt, suikers zijn een cruciaal ingrediënt van onze geliefde plakkerige cannabistoppen. Middels fotosynthese zetten planten lichtenergie om in suiker (koolhydraten) die als brandstof voor de plant functioneert. Deze suikers zijn een essentiële energiebron in de gehele levenscyclus van cannabis. Lees verder om te ontdekken hoe je de concentratie suiker in je wietplanten meet en verhoogt.

SUIKER ALS ENERGIE

Bepaalde koolhydraten functioneren als belangrijkste energiebron voor cannabisplanten. Ze voeden de toppen en bladeren gedurende de levenscyclus. Andere suikers dienen als cellulose voor planten en dragen zo bij aan de plantstructuur.

Cannabisplanten produceren koolhydraten als gevolg van fotosynthese. Fotosynthese is het proces waarbij planten licht, koolstofdioxide (CO₂) en water (H₂O) omzetten in zuurstof (O₂) voor de omgeving en suiker voor zichzelf. Een stofje genaamd chlorofyl gebruiken ze om de lichtenergie te absorberen en om te zetten in bruikbare energie. ’s Nachts of tijdens anderszins verduisterde periodes schakelt de plant over van de energieproductie naar de productie van proteïne en het opnemen van zuurstof.

De plant produceert suiker hoofdzakelijk in rijpende bladeren, aangezien deze gewoonlijk het meeste zonlicht opnemen. Volgroeide, volwassen blaadjes zijn dan ook de belangrijkste bron voor de suikerproductie. Daarom snoeien sommige kwekers de kleinere bladeren en scheuten die mogelijk belemmeren dat de plant haar energie op deze delen richt.

Koolhydraten die de plant gebruikt als energie staan bekend als “niet-structurele koolhydraten”. Bepaalde suikers die tijdens de fotosynthese ontstaan, zetten planten direct in als energie. Andere verspreiden zich door de plant, waar ze dienen als reserve voor latere energiebehoeften.

Suikers zijn met name belangrijk in de bloeifase van de plant, wanneer de energiebehoefte het hoogst is. Planten hebben de meeste koolhydraten rond de 4e week van de bloei nodig, als de focus op de topproductie ligt. Goed doorvoede cannabisplanten met voldoende suikerreserves ontwikkelen dikke, krachtige en harsrijke toppen. Het vergroten van de suikerproductie en suikerreserve is dan ook essentieel voor een maximale productie van terpenen en hars.

SUIKER ALS STRUCTUUR

Suikers dragen ook bij aan de cellulaire structuur van planten. In het geval van cannabis vormen ze 80% van de plantopbouw. Deze soorten koolhydraten noemen we “structurele koolhydraten”. Ze fungeren als vitale bouwstenen die celwanden helpen ontwikkelen.

HET BELANG VAN DE VERDELING VAN SUIKER

Naast de suikerproductie moeten cannabisplanten de suikers ook effectief verspreiden. Voor de aanleg van suikerreserves, verstrekken wietplanten eerst koolhydraten naar de plaatsen waar ze in de toekomst het meest nodig zijn.

De distributiemethode die wietplanten gebruiken om koolhydraten te mobiliseren, noemen we “zinkkracht”. Suikers stromen omlaag door de plant en haar organen, alsof ze zinken.

Bepaalde delen van de plant hebben meer nodig en doen meer beroep op de beschikbare koolhydraten. Daardoor stromen of zinken suikers niet altijd op hetzelfde tempo. Volgens deskundigen oefenen topdelen soms tot wel 3 keer zoveel aantrekkingskracht uit als jongere blaadjes.

Bij de distributie van suikers vindt maar weinig verspilling plaats. Volwassen bladeren en hoofdtoppen vragen en verkrijgen altijd de meeste beschikbare suiker. Dat komt omdat vrouwelijke planten altijd de productie van toppen boven die van bladeren stellen.

HOE METEN WE SUIKERGEHALTES IN CANNABISPLANTEN?

De hoeveelheid koolhydraten die als suiker aanwezig is in een plant stellen we vast door de Brix-waarde te meten. Deze waarde behelst de hoek waaronder licht zich door sap beweegt. Bij cannabisplanten vertellen Brix-waarden ons effectief hoeveel suiker ze bevatten. Dit door de hoeveelheid vaste stoffen in de plantaardige sappen aan te geven. Hoe hoger de Brix-waarde in een plant, des te gezonder en welvarender ze is.

Brix-waarden meet je met een kleine handmatige refractometer. Het beste zijn meters die speciaal bedoeld zijn voor het meten van Brix-/suikerwaarden van 0-32%. De ideale refractometer houdt ook rekening met de temperatuur.

De eerste stap om de Brix-waarde van een wietplant te meten, is het kalibreren van de refractometer met gedestilleerd water. Als hij 0% aangeeft, weet je dat hij naar behoren werkt en klaar is om te testen.

Cannabisplanten test je door hun sappen te meten. Pluk een klein blaadje van de plant en plet deze, zodat er sap ontstaat. Dit test je vervolgens met de refractometer. Zorg dat het sap puur en niet vervuild is met plantaardig materiaal voor een zo accuraat mogelijke meting.

De algemene consensus onder kwekers is dat de optimale Brix-waarde van een cannabisplant ongeveer 22% is. Tegelijk zou een ondergrens van 12% nodig zijn om een gezonde plant te kweken. Zitten je planten onder deze gehaltes? Overweeg dan om de suikerconcentratie te verhogen.

Naast de Brix-waarden geven uiterlijke kenmerken van wietplanten je ook een indicatie van de energiereserves. Planten die rijk zijn aan suikers en mineralen, ontwikkelen meestal een gezond, glanzend, wasachtig laagje.

HET VERHOGEN VAN DE SUIKERGEHALTES IN JE CANNABISPLANTEN

Een manier om de suikerproductie van je cannabisplanten te boosten, is door de hoeveelheid CO₂ in de kweekomgeving te verhogen. In combinatie met licht en water versterkt de extra koolstofdioxide van nature de productie van suiker. Hoewel deze methode werkt, is het soms ook lastig en onpraktisch. Gelukkig zijn er eenvoudigere manieren om de suikerproductie te verhogen. Denk aan producten die de opname van voedingsstoffen verbeteren of de productie van chlorofyl verhogen.

HET VERHOGEN VAN DE SUIKERPRODUCTIE MET VOEDING EN ADDITIEVEN

Het suikergehalte van een wietplant is bijvoorbeeld te bevorderen door de verhouding kalium/nitraat aan te passen. Teveel nitraat verbrandt koolhydraten en leidt tot energieverspilling, terwijl verhoging van de kaliumgehaltes zorgt voor hogere Brix-waarden. Planten met een hoger nitraatgehalte ontwikkelen daarnaast vaak zwakkere celstructuren. Dat maakt ze kwetsbaarder voor plagen en ziektes. Daarom is het monitoren van de nitraatopname en het overeenkomstig bijstellen van de kaliumopname essentieel voor het behoud van energiegehaltes en de algehele gezondheid van de plant.

Ook zijn er kwekers succesvol geweest in het verhogen van de Brix-waarden met zeewierextracten. Deze extracten verhogen de biobeschikbaarheid van micronutriënten en zijn rijk aan natuurlijke groeihormonen die de celdivisie stimuleren. Bij het aanbrengen in de wortelzone van een plant, bevorderen zeewierextracten de ontwikkeling van zwaardere en sterkere wortels. Deze wortels zorgen ervoor dat de plant in staat is meer water en voedingsstoffen op te nemen en bevorderen zo het vermogen tot de productie van koolhydraten.

Een andere mogelijkheid om het Brix-gehalte van een wietplant te verhogen, is met aminozurenmengsels. Deze mengsels verbeteren bij toepassing op planten de opname van voedingsstoffen. En dan met name van calcium. Deze stof zorgt voor versteviging van de vasculaire systemen en stelen van planten. Zo maakt het de verspreiding van water en voedingsstoffen efficiënter. Bij een verbeterde opname en verspreiding van water en nutriënten, nemen Brix-waarden na verloop van tijd vanzelf toe.

HET VERBETEREN VAN DE SUIKERPRODUCTIE DOOR LEVENDE PLANTEN TE SNOEIEN

Een van de eenvoudigste en meest gebruikte wijzen om de suikerproductie van een groeiende cannabisplant te boosten, is door de bladeren te snoeien. Een vrouwelijke wietplant richt zich voornamelijk op de productie van dikke, harsrijke toppen (zolang ze niet door een mannetje is bevrucht). Zodoende focust een plant van nature haar energiebronnen op de delen waar toppen ontstaan. Bij trimmen, oftewel snoeien of ontbladeren, verwijder je onnodige of ongewenste groei. Meestal met snijgereedschap, zoals een snoeischaar.

Bij het snoeien ter verhoging van de suikerproductie is het niet nodig om grote bladeren te verwijderen, maar alleen de jonge blaadjes. Deze kleine bladeren zijn er uitsluitend om energie te consumeren. Een plant heeft echter beperkte energiebronnen. Het verwijderen van kleine en onnodige bladeren zorgt er dan ook voor dat ze de energie beter benut. In het geval van cannabis richt de plant haar energie op de productie van toppen. In potentie is het zo mogelijk de uiteindelijke opbrengst te vergroten.

Het is met name belangrijk dat je de bovenste bladeren van een plant niet verwijdert of beschadigt. Deze ontvangen het meeste zonlicht en produceren zodoende het gros van de suikers. Houd het snoeiwerk dus vooral beperkt tot de onderste vegetatie. Omdat deze plekken niet veel licht ontvangen, produceren ze niet zoveel energie en dragen ze dus niet veel bij aan de ontwikkeling van toppen. Door je planten goed in de gaten te houden tijdens de groei, is het mogelijk nieuwe groei voor te zijn.